قراردادهای مشارکت در ساخت، یکی از مهم‌ترین ابزارهای قانونی برای اجرای پروژه‌های ساختمانی مشترک هستند. اما بسیاری از مالکان و سرمایه‌گذاران، به جزئیات مهمی مانند انقضای زمان مشارکت در ساخت مدت و برنامه زمان‌بندی دقیق در این قراردادها توجه کافی نمی‌کنند. این بی‌توجهی می‌تواند عواقب جدی از جمله تأخیر در تحویل پروژه، افزایش هزینه‌ها و حتی بروز اختلافات حقوقی را در پی داشته باشد.
در این مقاله، به بررسی دقیق انقضای مدت قرارداد مشارکت در ساخت، اهمیت برنامه‌ریزی زمان‌بندی و عواقب ناشی از عدم توجه به این موارد خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید تا به طور کامل با این موضوع مهم آشنا شوید.
انقضای مدت قرارداد مشارکت در ساخت چه زمانی است؟
انقضای مدت قرارداد مشارکت در ساخت به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهم‌ترین آن‌ها، حجم و پیچیدگی پروژه و توانایی‌های پیمانکار است. بااین‌حال، به‌طورکلی می‌توان گفت که برای پروژه‌های ساختمانی با ابعاد متوسط، بازه زمانی 14 تا ۱۸ماهه به عنوان یک برآورد اولیه قابل‌قبول است.
این بازه زمانی شامل تمام مراحل پروژه از اخذ مجوزهای ساختمانی تا تحویل نهایی ساختمان به مالک خواهد بود. البته، عوامل دیگری مانند شرایط آب و هوایی، تأمین مصالح ساختمانی و تغییرات احتمالی در طرح اولیه نیز می‌توانند بر انقضای زمان مشارکت در ساخت تأثیرگذار باشند.
توجه داشته باشید که این بازه‌های زمانی صرفاً تخمینی بوده و برای تعیین دقیق‌تر انقضای مدت قرارداد مشارکت در ساخت، لازم است تمامی جوانب پروژه به طور دقیق ارزیابی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نحوه محاسبه مشارکت در ساخت، شرکت محسن زینلی آماده ارائه مشاوره تخصصی به شما عزیزان می‌باشد.
بیشتر بخوانید: قوانین و نحوه تقسیم واحدها در مشارکت در ساخت
شروع مدت زمان اجرای قرارداد مشارکت در ساخت
یکی از نکات بسیار مهم در انقضای مدت قرارداد مشارکت در ساخت، تعیین دقیق مدت زمان اجرای قرارداد است. بسیاری تصور می‌کنند که مدت قرارداد از زمانی آغاز می‌شود که ملک به سازنده تحویل داده می‌شود، اما این تصور صحیح نیست. مدت زمان اجرای قرارداد مشارکت در ساخت باید از لحظه انعقاد قرارداد و امضای آن توسط طرفین آغاز شود. این بدان معناست که تمام مراحل پروژه، از جمله اقدامات مقدماتی مانند اعطای وکالت کاری، اخذ مجوزهای ساختمانی و همچنین مراحل اجرایی ساخت، در مدت زمان قرارداد گنجانده شوند.
برای مثال، اگر مدت زمان پیش‌بینی شده برای اجرای یک پروژه 25 ماه باشد، باید صراحتاً در قرارداد قید شود که مدت قرارداد 25 ماه بوده و محاسبه این مدت از تاریخ انعقاد قرارداد شروع می‌شود.
این رویکرد باعث می‌شود تا تمامی مراحل پروژه در زمان‌بندی مشخص شده قرار گرفته و تعهدات هر یک از طرفین به صورت دقیق تعیین شود. با این روش، از بروز هرگونه اختلاف و ابهام در خصوص شروع و پایان مدت قرارداد جلوگیری شده و حقوق طرفین به طور کامل تضمین می‌گردد.
لازم به ذکر است که تاریخ مدت زمان اجرای قرارداد باید به طور کامل و دقیق، هم با عدد و هم با حروف، به همراه روز، ماه و سال درج گردد.
برنامه زمان‌بندی مشارکت در ساخت
برای جلوگیری از تأخیر در تحویل ساختمان و اطمینان از پیشرفت مطلوب پروژه، قرارداد مشارکت در ساخت باید شامل دو بند کلیدی باشد. در ابتدا، انقضای مدت قرارداد مشارکت در ساخت باید به طور روشن مشخص شود. این مدت زمان باید شامل تمام مراحل پروژه از ابتدای ساخت تا تحویل نهایی ساختمان باشد. علاوه بر این، یک برنامه زمان‌بندی دقیق برای هر مرحله از ساخت باید در قرارداد درج شود. این جدول زمان‌بندی باید شامل مواردی مانند دریافت مجوزهای ساختمانی، اجرای فونداسیون، اتمام سفت‌کاری، انجام نازک‌کاری و در نهایت اخذ پایان کار باشد.
با تعیین یک بازه زمانی مشخص برای هر مرحله، می‌توانید به راحتی پیشرفت پروژه را کنترل کرده و در صورت بروز هرگونه تعویق، اقدامات قانونی لازم را انجام دهید. این برنامه زمان‌بندی به شما اطمینان خاطر می‌دهد که پروژه در موعد مقرر به پایان می‌رسد و به سازنده نیز انگیزه می‌دهد تا کار را در زمان تعیین شده به اتمام برساند.
ضرورت تعیین مدت زمان قرارداد مشارکت
برای تضمین موفقیت‌آمیز یک پروژه مشارکت در ساخت، تعیین دقیق مدت قرارداد و تدوین یک برنامه زمان‌بندی جامع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. با مشخص کردن مدت زمان اجرای پروژه و تعیین مهلت‌های مشخص برای هر مرحله از ساخت، طرفین قرارداد می‌توانند به وضوح وظایف و مسئولیت‌های خود را بشناسند و از بروز هرگونه ابهام یا اختلاف جلوگیری کنند.
برخی از مزایای گنجاندن برنامه زمان‌بندی و تعیین انقضای مدت قرارداد مشارکت در ساخت، به شرح زیر است:
تعیین وظایف و اختیارات
با تعیین دقیق مدت‌زمان قرارداد و جدول زمان‌بندی اجرای هر مرحله، مسئولیت هر یک از طرفین به طور شفاف مشخص شده و در صورت عدم پایبندی به تعهدات، عواقب آن برای طرفین مشخص است.
پیگیری حقوقی
مالک می‌تواند در صورت عدم پایبندی سازنده به جدول زمان‌بندی مشخص شده در قرارداد، با طرح دعوی حقوقی، سازنده را مکلف به اجرای تعهدات خود کرده و علاوه بر مطالبه خسارات ناشی از عدم رعایت زمان‌بندی، وجه التزام تعیین‌شده در قرارداد را نیز مطالبه نماید.
جلوگیری از اختلاف و نزاع
یک برنامه زمان‌بندی دقیق و شفاف در قرارداد مشارکت در ساخت، تضمینی بر حسن انجام کار، جلوگیری از تنش یا بروز اختلاف و تضمین تحویل پروژه در موعد مقرر است.
بیشتر بخوانید: کلاهبرداری و چالش‌های مشارکت در ساخت
بعد از انقضای مدت قرارداد مشارکت در ساخت چه باید کرد؟
انقضای زمان مشارکت در ساخت به معنای پایان کار نیست و الزاماً به معنای پایان تعهدات طرفین نیز نمی‌باشد. پس از انقضای مدت قرارداد، طرفین همچنان موظف به انجام تعهدات خود طبق مفاد قرارداد هستند.
پس از انقضای مدت قرارداد مشارکت در ساخت، گام‌های متعددی وجود دارد که باید به دقت برداشته شوند تا حقوق و تعهدات طرفین به درستی تعیین تکلیف گردد و از بروز اختلافات احتمالی جلوگیری شود. در ابتدا، لازم است طرفین قرارداد (مالک و سازنده) به طور رسمی و کتبی انقضای قرارداد را اعلام کرده و تاریخ دقیق آن را تأیید نمایند. سپس، باید به بررسی دقیق مفاد قرارداد و شروط مندرج در آن پرداخته شود تا مشخص گردد که در صورت انقضای قرارداد، چه تعهداتی بر عهده هر یک از طرفین باقی می‌ماند.
به عنوان مثال، اگر ساخت و ساز به اتمام نرسیده باشد، باید در مورد نحوه تکمیل آن، تعیین پیمانکار جدید و مسئولیت هزینه‌های باقیمانده تصمیم‌گیری شود.
علاوه بر این، در صورت اتمام ساخت و ساز، باید به نحوه تقسیم واحدها و اموال مورد توافق، پرداخت مبالغ باقیمانده و تسویه حساب‌های نهایی توجه گردد. در این مرحله، لازم است یک صورت‌جلسه رسمی تهیه شده و به امضای طرفین برسد تا کلیه توافقات به صورت کتبی ثبت گردد. همچنین، درصورتی‌که اختلاف نظری بین طرفین وجود داشته باشد، بهتر است قبل از مراجعه به مراجع قانونی، از طریق مذاکره، میانجی‌گری و یا داوری، به حل مسالمت‌آمیز اختلافات اقدام شود. در نهایت، چنانچه اختلافات غیرقابل‌حل باقی بمانند، طرفین می‌توانند با مراجعه به مراجع قضایی ذی‌صلاح، نسبت به احقاق حقوق قانونی خود اقدام نمایند.
عواقب ناشی از عدم توجه به انقضای زمان مشارکت در ساخت
عدم توجه به زمان‌بندی مشخص شده و انقضای مدت قرارداد مشارکت در ساخت، می‌تواند عواقب جدی برای هر دو طرف قرارداد داشته باشد.
- یکی از مهم‌ترین این عواقب، پرداخت جریمه توسط طرف متخلف است. در قراردادهای مشارکت، معمولاً برای هرگونه تأخیر در اجرای پروژه، جریمه‌ای در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند به صورت کلی یا روزانه محاسبه شود. این جریمه، در واقع تضمینی برای اجرای تعهدات طرفین در زمان مقرر بوده و در صورت عدم انجام این تعهدات، به عنوان وجه التزام از طرف متخلف دریافت می‌شود.
- علاوه بر جریمه‌های مالی، تعلل در اجرای پروژه می‌تواند عواقب دیگری نیز داشته باشد. برای مثال، اگر مالک زمین موظف به تحویل سند ملک در زمان مشخصی باشد و این تعهد را انجام ندهد، می‌تواند به عنوان تخلف تلقی شود و در نتیجه، مدت زمان قرارداد به اندازه مدت تأخیر تمدید شود.
- همچنین، درصورتی‌که سازنده نتواند هر مرحله را در زمان تعیین شده به پایان برساند و این تأخیر به دلیل تقصیر او باشد، مالک می‌تواند بر اساس مفاد قرارداد، نسبت به این تعویق اقدام قانونی کرده و خسارت خود را مطالبه کند. البته برای اثبات این خسارت، مالک باید بتواند نشان دهد که این تأخیر به طور مستقیم باعث ایجاد ضرر و زیان برای او شده است.
بنابراین، برای جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی، توصیه می‌شود که طرفین قرارداد بادقت به تمامی مفاد قرارداد توجه کرده و در صورت نیاز از مشاوره افراد متخصص استفاده کنند.
بیشتر بخوانید: فروش یا مشارکت در ساخت؟ کدام برای مالکین بهتر است؟
سخن آخر
انقضای مدت قرارداد مشارکت در ساخت، به عوامل متعددی همچون پیچیدگی پروژه، توانایی سازنده و پایبندی طرفین به تعهداتشان بستگی دارد. یک برنامه‌ریزی دقیق و زمان‌بندی مشخص، به عنوان یک نقشه راه عمل کرده و به نظارت بر پیشرفت پروژه و شناسایی زودهنگام مشکلات احتمالی کمک بسیاری می‌کند.
رعایت دقیق این برنامه، نه‌تنها از بروز تعویق و کندی در پیشرفت کار جلوگیری می‌کند، بلکه موجب تسهیل شناسایی و رفع مشکلات احتمالی در مراحل اولیه نیز خواهد شد. درصورتی‌که هر یک از طرفین به تعهدات خود عمل نکنند، احتمالاً پروژه با تأخیر مواجه شده و از مدت‌زمان پیش‌بینی‌شده فراتر خواهد رفت؛ بنابراین، پایبندی به مفاد قرارداد و همکاری سازنده طرفین، کلید اصلی اتمام موفق و به موقع پروژه است. برای دریافت مشاوره و اطلاعات دقیق تر با مجموعه محسن زینلی تماس بگیرید.